Zamieć – Christian Unge audiobook – Wciągający kryminał, który wstrząśnie Twoimi zmysłami

Opis

Cześć, drodzy miłośnicy kryminalnych zagadek i szpitalnych intryg!

Kiedy po raz pierwszy usłyszałem o “Zamieci” Christiana Unge, od razu pomyślałem: „Oho, kolejny skandynawski kryminał, który pewnie rzuci mnie w wir mrocznych tajemnic!”. I wiecie co? Nie myliłem się ani trochę. Drugi tom serii o Tekli Berg, lekarki o umyśle ostrym jak skalpel, to prawdziwa gratka dla tych, którzy lubią, gdy napięcie wisi w powietrzu jak mgła nad Bałtykiem w listopadzie. A do tego wszystkiego mamy Filipa Kosiora za mikrofonem – człowieka, który potrafi sprawić, że nawet opis procedury medycznej brzmi jak poezja. Jeśli więc szukacie audiobooka, który wciągnie Was bez reszty, to “Zamieć” jest jak znalazł.

Zacznijmy od tego, co w tej historii przyciąga najbardziej. Tekla Berg to nie jest typowa bohaterka kryminałów – nie biega z bronią w ręku ani nie rzuca sucharami jak detektywi z amerykańskich seriali. To kobieta, która w chaosie szpitalnego SOR-u widzi więcej, niż inni chcieliby pokazać. Po wypadku samochodowym w Sztokholmie, który z pozoru wygląda na zwyczajną tragedię, Tekla szybko orientuje się, że coś tu nie gra. Tajemnicza kobieta z dzieckiem, która dźga nożem pacjenta na OIOM-ie? Brzmi jak scena z filmu Tarantino, a jednak Unge potrafi to ująć w ramy realistycznej opowieści o ludzkich dramatach. Dla mnie, jako kogoś, kto od lat analizuje popkulturę na swoim blogu, to idealny przykład, jak połączyć medyczny thriller z detektywistyczną zagadką.

Muszę Wam opowiedzieć o osobistym skojarzeniu, które “Zamieć” we mnie obudziła. Kilka lat temu pisałem na blogu serię artykułów o powieściach osadzonych w Polsce po transformacji ustrojowej. Czytelnicy pisali mi wtedy, że szukają historii, które tłumaczą przeszłość, ale w nowoczesnej, dynamicznej formie. I choć “Zamieć” to zupełnie inny kontekst – szwedzki szpital, współczesne realia – to czuję tu podobny głód opowieści, która łączy ludzkie emocje z czymś większym. Tekla, próbując rozwikłać zagadkę, przypomina mi trochę detektywa-amatora, który nie odpuszcza, bo wie, że za fasadą kryje się coś, co warto odkryć. To mnie ujęło – i pewnie ujmie też Was.

Sama fabuła jest jak dobrze zmiksowany koktajl – trochę mroku, trochę napięcia i spora dawka szpitalnych realiów. Unge, jako lekarz z wykształcenia, wie, o czym pisze. Opisy procedur medycznych są szczegółowe, czasem aż za bardzo – niektórzy słuchacze, jak Ela w swojej recenzji, narzekali, że te fragmenty rozmywają główny wątek. I trochę się z tym zgadzam – momentami czułem, że słucham podręcznika dla studentów medycyny, a nie kryminału. Ale z drugiej strony, to właśnie ten realizm buduje klimat. Kiedy Tekla wchodzi w konflikt z zarozumiałym chirurgiem Klasem Nyströmem, czujesz, że to nie tylko walka o rację, ale i o władzę w tym hermetycznym, szpitalnym świecie. A do tego wątek tajemniczej kobiety i chłopca – niby prosty motyw, a jednak trzyma w napięciu do samego końca.

Przejdźmy teraz do tego, co w audiobooku zawsze jest dla mnie kluczowe – narracji. Filip Kosior to prawdziwy mistrz. Jego głos jest jak ciepły koc w zimowy wieczór – otula, ale jednocześnie trzyma w gotowości. Scena porodu, o której wspominała Ewa w swojej opinii? Musicie tego posłuchać! Kosior oddaje emocje tak, że niemal widzisz pot na czole Tekli. Ale – i tu mały minus – zgadzam się z Suzyanne, że jego wymowa szwedzkich nazw własnych czasem kuleje. Dla kogoś, kto zna język, może to być irytujące. Panie Filipie, translator to nie grzech, naprawdę! Niemniej, jego interpretacja postaci i budowanie napięcia to klasa sama w sobie. Audiofilskie doznanie na poziomie 13 godzin i 10 minut? Dla mnie to żaden problem, bo słucha się tego jak najlepszego serialu.

Jeśli miałbym porównać “Zamieć” do czegoś innego, powiedziałbym, że to taki miks “Chirurgów” z serialem “Most nad Sundem”. Medyczna precyzja spotyka się tu z kryminalną intrygą, a całość ma ten charakterystyczny, skandynawski chłód, który tak uwielbiam w literaturze z tamtego regionu. Jeśli lubicie “Przejdź przez wodę, krocz przez ogień” – pierwszy tom serii – to “Zamieć” Was nie zawiedzie. Ba, wielu słuchaczy, jak Słuchaczka, twierdzi nawet, że druga część jest lepsza. I coś w tym jest – historia jest bardziej zwarta, a Tekla wydaje się jeszcze bardziej zdeterminowana.

Ale nie wszystko jest idealne. Tekla momentami bywa zbyt wszechwiedząca – jak zauważyła Magda, to „omnibus lekarski”, który w każdej specjalizacji jest najlepszy. Trochę to naciągane, zwłaszcza w realiach szpitalnych, gdzie każdy ma swoją działkę. Do tego te przydługie opisy medyczne – dla jednych atut, dla innych, jak dla Marii, przesada, która przytłacza treść. Mnie to nie przeszkadzało, ale rozumiem, że nie każdy lubi, gdy książka funduje mu zastrzyk adrenaliny i wykład z anatomii w jednym.

Komu poleciłbym ten audiobook? Na pewno fanom kryminałów, którzy nie boją się trochę krwi i szpitalnego klimatu. Jeśli lubicie historie z silnymi kobietami w roli głównej, Tekla Was nie zawiedzie. A jeśli, tak jak ja, jesteście fanami Filipa Kosiora, to już w ogóle nie ma się nad czym zastanawiać. To słuchowisko, które wciąga, czasem irytuje, ale na pewno nie zostawia obojętnym. I choć nie jest to arcydzieło na miarę Stiega Larssona, to w kategorii „wciągające audiobooki” daje radę jak mało co.

Na koniec jeszcze jedna refleksja. Słuchając “Zamieci”, przypomniałem sobie, jak kiedyś na moim podcaście analizowałem ekranizację “Wojny polsko-ruskiej”. Tam też był ten problem – jak przełożyć gęstą treść na inny język, nie tracąc ducha oryginału. Unge i Kosior robią to świetnie – może nie idealnie, ale z pasją, która czuć w każdym rozdziale. Dla mnie to wystarczający powód, by spędzić z tą historią ponad 13 godzin.

Do usłyszenia przy kolejnej opowieści, która wstrząśnie naszymi głośnikami!
Tomasz Wiśniewski