Zanim umarłam – SK Tremayne audiobook – Mrożący krew w żyłach kryminał, który odbierze ci oddech

Opis

Szanowni Miłośnicy Literatury i Słuchacze Audiobooków,

Gdy po raz pierwszy zetknąłem się z audiobookiem „Zanim umarłam” autorstwa S.K. Tremayne’a, przeczytanym przez Paulinę Holtz, moje doświadczenie badacza literatury i miłośnika thrillerów psychologicznych natychmiast zostało postawione w stan gotowości. Ta historia, osadzona w mrocznych zakamarkach ludzkiej psychiki i rodzinnych tajemnic, od razu przywiodła mi na myśl analizy, które prowadziłem podczas badań nad współczesną prozą kryminalną. Jak zwykle w takich przypadkach, sięgnąłem po notatnik, by uchwycić wszystkie niuanse tej niepokojącej opowieści.

„Zanim umarłam” to historia Kath, kobiety, która przeżywa wypadek, lecz traci pamięć. Powrót do domu okazuje się początkiem koszmaru – mąż jest chłodny, córka zachowuje się dziwnie, a Kath czuje, że coś jest nie tak. Ten motyw amnezji i stopniowego odkrywania prawdy od razu skojarzył mi się z pracami nad pamięcią zbiorową w literaturze, którymi zajmowałem się na uniwersytecie. Jakże często trauma jednostki staje się kluczem do zrozumienia szerszych mechanizmów rodzinnych i społecznych!

Paulina Holtz, której głos zna chyba każdy miłośnik polskich audiobooków, stworzyła tu prawdziwą interpretacyjną ucztę. Jej sposób prowadzenia narracji, pełen subtelnych zmian tonu i emocji, idealnie oddaje narastające napięcie i paranoję bohaterki. Szczególnie udane były sceny, w których Kath zaczyna wątpić w swoją percepcję – Holtz potrafiła oddać tę wewnętrzną rozterkę w sposób, który niemal fizycznie dawał się odczuć słuchaczowi.

Z literackiego punktu widzenia, Tremayne buduje atmosferę z iście brytyjską precyzją. Jego opis stopniowego rozpadu zaufania i pewności siebie Kath przypomina mi najlepsze osiągnięcia gatunku domestic noir. Jednak, jak wskazują niektórzy recenzenci, tempo narracji bywa nierówne – podczas gdy pierwsza połowa książki rozwija się powoli, finał wydaje się nieco zbyt gwałtowny. To klasyczny dylemat thrillerów psychologicznych: jak zbalansować budowanie napięcia z satysfakcjonującym rozwiązaniem.

Porównując „Zanim umarłam” do innych pozycji gatunku, widzę wyraźne podobieństwa do „Zanim zasnę” S.J. Watsona czy „Dziewczyny z pociągu” Pauli Hawkins. Jednak Tremayne wprowadza tu swój charakterystyczny styl – bardziej skupiony na psychologicznych niuansach niż na szybkiej akcji. To literatura, która wymaga od słuchacza cierpliwości i uwagi, ale może wynagrodzić to bogactwem obserwacji dotyczących ludzkiej natury.

Dla mnie, jako badacza literatury, szczególnie interesujący był sposób, w jaki autor gra z konwencjami gatunku. Momentami miałem wrażenie, że Tremayne celowo zwodzi słuchacza, prowadząc nas na manowce domysłów. To zabieg, który – choć może frustrować część odbiorców – świadczy o literackim kunszcie twórcy.

Jeśli chodzi o warstwę dźwiękową, wydanie Storyside utrzymane jest na wysokim poziomie. Czystość nagrania i odpowiednie tempo czytania sprawiają, że nawet dłuższe fragmenty opisowe nie męczą ucha. To ważne, bo w audiobooku takim jak ten, gdzie nastrój jest kluczowy, każdy element produkcji ma znaczenie.

Czy poleciłbym tę pozycję? Z pewnością miłośnikom wyszukanych thrillerów psychologicznych, którzy cenią sobie atmosferę i psychologiczną głębię ponad wartką akcją. To literatura, która – podobnie jak dobre wino – wymaga czasu i uwagi, by w pełni docenić jej smaki. Choć nie jest to może pozycja rewolucyjna w gatunku, stanowi solidne, dobrze wykonane dzieło, które z pewnością znajdzie swoich wiernych słuchaczy.

Z literackim pozdrowieniem,
Adam Nowak