Zielarnia pod starym dębem – Magdalena Witkiewicz audiobook – Ciepła opowieść o korzeniach i tajemnicach życia

Opis

Drodzy miłośnicy literackich podróży, zwłaszcza tych, które pachną ziołami i wspomnieniami,

Gdy tylko usłyszałam pierwsze zdania “Zielarni pod starym dębem” w interpretacji Agnieszki Postrzygacz, poczułam się jakbym wróciła do domu mojej babci na Podlasiu – tam, gdzie zapach mięty mieszał się z opowieściami o dawnych czasach. Magdalena Witkiewicz po raz kolejny udowadnia, że jest mistrzynią w tkaniu historii, które dotykają najczulszych strun duszy, a w połączeniu z doskonałą narracją tworzą audiobook idealny na letnie wieczory lub jesienne poranki z kubkiem herbaty.

Ta powieść to jak balsam dla współczesnego, zabieganego umysłu. Witkiewicz prowadzi nas do Małej Przytulnej – miejsca, gdzie czas płynie wolniej, a każdy kamień i drzewo nosi ślady ludzkich historii. Główna bohaterka, Renata, odkrywając tajemnice zielarni swojej babci, staje się dla nas przewodniczką w podróży przez wspomnienia, rodzinne sekrety i mądrość zaklętą w ziołach. Jakże często podczas słuchania tej historii przypominały mi się moje własne wakacje na wsi, gdy jako dziecko obserwowałam, jak moja ciotka zbierała rumianek, mówiąc, że “każde ziele ma swoją opowieść i swoją moc”.

Agnieszka Postrzygacz jako narratorka to strzał w dziesiątkę. Jej głos ma tę szczególną właściwość – potrafi być jednocześnie ciepły i pełen charakteru, idealnie oddając zarówno sarkazm Haliny, jak i niepewność Renaty. Szczególnie urzekło mnie, jak mistrzowsko odtwarzała wiejskie dialogi, nadając każdemu bohaterowi wyraźny głos i osobowość. W scenach, gdy Renata czyta listy od babci, Postrzygacz osiąga prawdziwy majstersztyk – jej intonacja sprawia, że czułam się, jakbym sama trzymała te pożółkłe kartki w dłoniach.

Witkiewicz buduje swoją opowieść na kilku fundamentalnych tematach, które splatają się w misterną całość. Motyw powrotu do korzeni jest szczególnie poruszający – Renata, zagubiona w swoim miejskim życiu, odnajduje sens w odkrywaniu rodzinnej przeszłości. Autorka pokazuje, że zrozumienie, “skąd się przyszło”, jest kluczem do odpowiedzi na pytanie “dokąd się idzie”. Wątek zielarski to nie tylko malowniczy dodatek, ale metafora ludzkiego życia – czasem gorzkiego jak piołun, czasem słodkiego jak lipowy kwiat, ale zawsze wartościowego.

Co wyróżnia tę powieść na tle innych obyczajówek? Przede wszystkim głębia psychologiczna bohaterów. Nawet postacie drugoplanowe, jak sceptyczna Halina czy tajemniczy Jan, są nakreślone z niezwykłą dbałością o szczegół. Witkiewicz unika łatwych rozwiązań – konflikty nie znikają przez magiczne dotknięcie, a bohaterowie muszą zmierzyć się z konsekwencjami swoich wyborów. To właśnie sprawia, że “Zielarnia…” to coś więcej niż tylko lekka lektura – to opowieść z prawdziwą mądrością życiową w tle.

Jeśli chodzi o techniczną stronę audiobooka, Wydawnictwo Flow jak zwykle nie zawiodło. Dźwięk jest czysty, bez zbędnych szmerów, a tempo narracji pozwala zarówno skupić się na fabule, jak i delektować się pięknem języka. Jedynym drobnym minusem może być to, że niektóre sceny humorystyczne – zwłaszcza te związane z kozą – w wersji audio tracą nieco ze swojego uroku, który w tekście pisanym pewnie bardziej by się wyróżniał.

Dla kogo będzie ta pozycja? Dla każdego, kto potrzebuje literackiego ukojenia, ale nie lubi przesłodzonych historii. Dla miłośników powieści obyczajowych z dobrze zarysowanym tłem społecznym. Dla tych, którzy wierzą, że prawdziwe życie toczy się gdzieś pomiędzy wielkimi wydarzeniami – w codziennych rozmowach, rytuałach i drobnych gestach. A także dla wszystkich, którzy – tak jak ja – wierzą, że czasem warto się zatrzymać i posłuchać, co ma do powiedzenia stary dąb na podwórku.

Porównując “Zielarnię…” do innych książek z serii “Mała Przytulna”, można powiedzieć, że Witkiewicz nieco pogłębia swoje literackie poszukiwania. Jeśli pierwszy tom był jak lekka herbatka owocowa, to ten jest jak dojrzała yerba mate – bardziej złożony w smaku, z charakterystyczną goryczką, która jednak nie przeszkadza, a wręcz dodaje głębi. Widać też wyraźnie, że autorka coraz śmielej eksperymentuje z konstrukcją narracji, wplatając listy i retrospekcje w sposób, który nie zakłóca płynności opowieści.

Słuchając tej historii, nie mogłam oprzeć się refleksji, jak bardzo współczesna literatura potrzebuje takich opowieści – które nie epatują tanimi sensacjami, ale czerpią swoją siłę z autentyzmu ludzkich doświadczeń. “Zielarnia pod starym dębem” to dowód, że powieść obyczajowa może być jednocześnie mądra, wzruszająca i po prostu dobra literacko. A w wersji audio zyskuje dodatkowy wymiar – staje się czymś w rodzaju literackiej aromaterapii dla duszy.

Z literackim pozdrowieniem, zachęcając do wsłuchania się w szepty starych dębów i ludzkich serc,
Zofia Kowalska