Zima w Małej Przytulnej – Magdalena Witkiewicz audiobook – Magia miłości i przyjaźni w zimowej scenerii

Opis

Szanowni Miłośnicy Literatury Obyczajowej,

Gdy pierwszy raz zanurzyłem się w świat „Zimy w Małej Przytulnej” Magdaleny Witkiewicz, czytany przez Agnieszkę Postrzygacz, od razu poczułem się jakbym wracał do dobrze znanego miejsca. Ta trzecia część serii o urokliwym miasteczku, wydana przez Wydawnictwo FLOW w listopadzie 2023, to jak spotkanie starych przyjaciół przy świątecznym stole – pełne ciepła, nostalgii i nowych opowieści.

Z perspektywy badacza literatury, od razu zauważyłem charakterystyczny styl Witkiewicz – jej umiejętność tworzenia przestrzeni, które stają się niemal namacalne. Mała Przytulna to nie tylko tło dla wydarzeń, ale pełnoprawny bohater, którego atmosferę autorka buduje z pieczołowitością godną malarza pejzażysty. Ta umiejętność szczególnie mnie urzekła, przypominając mi badania nad realizmem w literaturze XIX-wiecznej, gdzie miejsce akcji często determinowało charakter całej opowieści.

Audiobook w wykonaniu Agnieszki Postrzygacz to prawdziwa uczta dla uszu. Jej narracja ma tę szczególną cechę, którą w akademickich kręgach nazywamy „głosem empatycznym” – potrafi oddać zarówno dziecięcą radość Gabrysi, jak i bardziej dojrzałe emocje innych bohaterów. Szczególnie urzekło mnie, jak Postrzygacz odtwarzała dialogi zagranicznych gości – jej francuskie akcenty były na tyle subtelne, by nie wpadać w karykaturę, a jednocześnie wyraźnie różnicowały postaci.

Tematycznie, „Zima w Małej Przytulnej” kontynuuje motywy znane z poprzednich części: przyjaźń, miłość w różnych odcieniach i magię codzienności. Jednak tym razem Witkiewicz wprowadza nowy element – międzykulturowe spotkania. Jako badacz literatury porównawczej, szczególnie doceniam ten zabieg. Autorka pokazuje, jak obce wpływy mogą wzbogacić lokalną społeczność, nie zatracając jej tożsamości – metafora niezwykle aktualna w dzisiejszej globalizującej się rzeczywistości.

Krytycznie patrząc, muszę przyznać, że niektóre wątki faktycznie mogą wydawać się nieco przewidywalne lub uproszczone, jak zauważyła recenzentka Ewa. Jednak w kontekście całej serii i gatunku literatury obyczajowej, jest to raczej zaleta niż wada. Ta książka nie pretenduje do miana głębokiej analizy ludzkiej psychiki – jej siłą jest właśnie ta lekkość i optymizm, które pozwalają czytelnikowi (czy raczej słuchaczowi) odpocząć od codziennych trosk.

Porównując do innych współczesnych autorek polskiej literatury obyczajowej, styl Witkiewicz wyróżnia się szczególną dbałością o szczegóły obyczajowe i językową precyzję. Gdy słuchałem opisów świątecznych przygotowań, przypomniały mi się badania nad tradycjami ludowymi w literaturze – autorka ma niewątpliwy dar odtwarzania tych zwyczajów w sposób zarówno autentyczny, jak i literacko atrakcyjny.

Dla kogo będzie idealny ten audiobook? Myślę, że dla każdego, kto szuka literackiej „gorącej czekolady” – czegoś, co rozgrzeje serce w zimowy wieczór. Szczególnie poleciłbym go osobom, które cenią sobie ciągłość świata przedstawionego i rozwój postaci w seriach literackich. Agnieszka Postrzygacz swoją interpretacją dodaje tej opowieści dodatkowego uroku, sprawiając, że siedmiogodzinne słuchanie mija niepostrzeżenie.

Z punktu widzenia badacza, „Zima w Małej Przytulnej” to ciekawy przykład współczesnej literatury, która łączy funkcję rozrywkową z pewnym rodzajem terapii przez czytanie. W czasach, gdy tak wielu z nas doświadcza lęku i niepewności, takie ucieczkowe, a jednocześnie budujące opowieści pełnią ważną społeczną rolę. Witkiewicz nie proponuje może głębokich filozoficznych rozważań, ale jej książka to swoisty „literacki detoks” od codziennych napięć.

Pamiętam, jak podczas moich badań nad literaturą socrealistyczną często zastanawiałem się, dlaczego pewne schematy narracyjne tak silnie rezonują z czytelnikami. „Zima w Małej Przytulnej” w pewnym sensie odpowiada na to pytanie – pokazuje, że nawet w najbardziej wymagających czasach ludzie potrzebują opowieści, które przywracają wiarę w dobroć i sens wspólnoty. I chociaż jako krytyk widzę pewne ograniczenia tej formuły, to jako czytelnik (czy raczej słuchacz) rozumiem jej wartość.

Z literackim pozdrowieniem,
Adam Nowak