Becz i dzwoń dzwoneczkiem – ks. Piotr Pawlukiewicz audiobook – Odkryj głębię swojego serca

Opis

Drodzy miłośnicy słowa mówionego i duchowych wędrówek,

Kiedy po raz pierwszy usłyszałam o audiobooku „Becz i dzwoń dzwoneczkiem” autorstwa księdza Piotra Pawlukiewicza, w mojej głowie pojawiła się pewna ciekawość zmieszana z nostalgią. Ten tytuł, brzmiący jak dziecięca wyliczanka, zapowiadał coś więcej niż zwykłą opowieść – i nie myliłam się. Wydany 20 lutego 2025 roku przez 2ryby.pl, ten niespełna czterogodzinny audiobook (dokładnie 3 godziny i 45 minut) to prawdziwa perełka w kategorii rozwoju duchowego, która wciąga słuchacza w świat refleksji, humoru i życiowej mądrości. A co najważniejsze – narrated by sam autor, ksiądz Piotr Pawlukiewicz, co nadaje mu wyjątkowej autentyczności.

Słuchając pierwszych minut, od razu przypomniały mi się moje własne doświadczenia z pisaniem recenzji współczesnych powieści polskich. Często zwracam uwagę na to, jak autorzy budują narrację – czy to przez subtelne warstwy języka, czy przez odważne eksperymenty z formą. Tutaj jednak mamy do czynienia z czymś innym: prostotą, która nie jest banalna, i głębią, która nie przytłacza. Ksiądz Pawlukiewicz opowiada o życiu – swoim i ludzi, których spotkał – w sposób, który przypomina rozmowę przy kuchennym stole, a jednocześnie zmusza do zatrzymania się i spojrzenia w głąb siebie.

Tematyka „Becz i dzwoń dzwoneczkiem” jest bliska każdemu, kto kiedykolwiek zastanawiał się nad sobą w kontekście relacji, płci czy wiary. Autor porusza kwestie męskości i kobiecości, które w polskim społeczeństwie wciąż budzą emocje – i robi to z wyczuciem, ale bez owijania w bawełnę. Słuchając jego refleksji o zderzeniu tych dwóch światów w związkach, przypomniała mi się pewna rozmowa, którą przeprowadziłam kiedyś z polskim pisarzem współczesnym. Dyskutowaliśmy тогда o tym, jak literatura może być lustrem dla naszych wewnętrznych konfliktów. Pawlukiewicz zdaje się robić to samo, tyle że zamiast kartki papieru ma przed sobą mikrofon, a zamiast fikcyjnych bohaterów – nas, słuchaczy.

Nie sposób nie docenić, jak wiele w tym audiobooku jest o akceptacji siebie. „Uwolnienie prawdziwego ‘ja’ spod warstw przyzwyczajeń i stereotypów” – te słowa z opisu książki brzmią jak mantra, którą każdy z nas mógłby powtarzać. W mojej pracy krytyka literackiego nieraz spotykałam się z tekstami, które próbowały dotknąć tej tematyki, ale rzadko który robił to z taką lekkością i humorem. Ksiądz Piotr potrafi jednym zdaniem rozbawić, by zaraz potem zmusić do refleksji – to sztuka, którą niewielu opanowało. Jego opowieści o Maryi, pełne prostoty i ciepła, przypominają mi stare polskie ludowe opowieści, które słyszałam od babci – takie, w których sacrum miesza się z codziennością, a mądrość płynie z serca, nie z podręczników.

Przejdźmy jednak do samego doświadczenia słuchania, bo przecież audiobook to nie tylko treść, ale i forma. Głos księdza Pawlukiewicza jest jak dobrze zaparzona herbata – ciepły, kojący, ale z nutą charakteru. Nie ma tu sztucznej intonacji czy przesadnej aktorskiej maniery, co czasem zdarza się w produkcjach audio. On po prostu mówi – szczerze, z pasją, czasem z lekkim uśmiechem, który słychać między słowami. Jakość nagrania jest bez zarzutu, co w przypadku audiobooka o takiej tematyce ma znaczenie – nie rozprasza, pozwala się skupić. Dla mnie, jako osoby wrażliwej na dźwięki, to prawdziwa przyjemność. Wyobrażam sobie, że słuchanie „Becz i dzwoń dzwoneczkiem” w podróży czy podczas wieczornego odpoczynku mogłoby być jak spotkanie z mądrym przyjacielem, który nie poucza, a inspiruje.

Czy coś mi przeszkadzało? Być może momentami tempo opowieści mogłoby być bardziej zróżnicowane – niektóre fragmenty, choć ciekawe, ciągną się nieco zbyt długo, zwłaszcza gdy autor zagłębia się w dygresje. Ale to drobiazg, który ginie w ogólnym wrażeniu. Siła tego audiobooka tkwi w jego autentyczności i bliskości – nie jest to wykład akademicki, tylko żywa opowieść, która trafia prosto do serca.

Porównując „Becz i dzwoń dzwoneczkiem” do innych dzieł w kategorii rozwoju duchowego, nasuwa mi się skojarzenie z książkami księdza Jana Kaczkowskiego – podobna mieszanka humoru, mądrości i chrześcijańskiej perspektywy. Jednak Pawlukiewicz ma w sobie coś bardziej swojskiego, jakby zapraszał nas do swojego świata bez zbędnego dystansu. W polskim kontekście audiobooków duchowych to pozycja wyróżniająca się – zarówno treścią, jak i sposobem narracji.

Komu poleciłabym tę słuchowisko? Tym, którzy szukają w audiobookach nie tylko rozrywki, ale i chwili zatrzymania. To idealna propozycja dla osób zainteresowanych duchowością, ale bez zadęcia – dla tych, którzy chcą posłuchać o życiu z perspektywy kogoś, kto je dobrze przeżył i zrozumiał. Myślę, że sprawdzi się zarówno dla wierzących, jak i dla tych, którzy po prostu lubią mądre historie. A jeśli ktoś szuka darmowego audiobooka, warto sprawdzić oferty promocyjne na stronie 2ryby.pl – czasem takie perełki pojawiają się w przystępnej formie.

Słuchając tego audiobooka, nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że ksiądz Piotr zostawił nam coś więcej niż zbiór opowieści – to rodzaj duchowego testamentu, który brzmi aktualnie i prawdziwie, zwłaszcza w dzisiejszych czasach, gdy tak łatwo zgubić się w codziennym pędzie. Dla mnie, jako krytyka i miłośniczki literatury, to doświadczenie słuchania było jak odnalezienie starego listu od przyjaciela – pełnego ciepła, prawdy i nadziei.

Z literackim ukłonem i duchową zadumą,
Zofia Kowalska